خشم یک احساس طبیعی است، اگرچه گاهی اوقات احساسی ناخواسته و غیرمعقول است که هر فردی هر از گاهی تجربه می کند. محققانی که در زمینه خشم و عصبانیت تحقیق می کنند، این احساس را به عنوان احساس اولیه و طبیعی توصیف می کنند که به عنوان راهی برای زنده ماندن و محافظت از خود در برابر آنچه اشتباه تلقی می شود بروز می کند.
عصبانیت خفیف ممکن است با احساس خستگی، استرس یا حتی یک تحریک به وجود بیاید، در واقع اگرنیازهای اولیه انسان مانند غذا، سرپناه، نیاز جنسی، خواب برآورده نشوند یا به نوعی به خطر بیافتند، بیشتر تحریک پذیر خواهد شد. ما زمانی که سرخورده، انتقاد یا تهدید می شویم، ممکن است عصبانی شویم و این لزوماً یک واکنش بد یا نامناسب نیست.
همچنین ممکن است نسبت به عقاید و باورهای دیگران، نظرات و رفتارهایشان حساس شویم. خشم و عصبانیت می تواند بر توانایی های ما در برقراری ارتباط موثر نیز تأثیر بگذارد.
غیرمنطقی بودن ما می تواند سبب شود تا اطرافیان ما احساس خطر کنند یا از ما دلخور و عصبانی شوند که همه این موارد می تواند مانعی برای برقراری ارتباط موثر باشد. بعلاوه، خشم و عصبانیت می تواند نتیجه غم، ترس، تهدید یا تنهایی باشد. اطلاع داشتن از دلیل عصبانیت خود یا دیگری در هر زمانی می تواند مفید باشد تا بتوان علت های اصلی آن خشم را برطرف نمود و مشکلات را برطرف کرد. با این حال، خشم صرفاً یک حالت روحی نیست.
عصبانیت می تواند تغییراتی فیزیکی در ما ایجاد کند، تغییراتی مانند افزایش ضربان قلب، فشار خون و سطح هورمون هایی مانند آدرنالین را که ما را از نظر جسمی برای “نبرد یا فرار” آماده می کنند. با توجه به این تاثیرات، عصبانیت طولانی مدت می تواند برای سلامتی و تندرستی مضر باشد.
عصبانیت چگونه ابراز می شود؟
عصبانیت از راه های مختلفی ابراز می شود. انواع مختلف خشم، بر مردم تاثیرات متفاوتی دارد و می تواند اعمال و نشانه های مختلف خشم را آشکار سازد. شایع ترین نشانه های خشم به دو صورت کلامی و غیرکلامی است.
عصبانیت یک شخص، می تواند از صحبت ها، نوع بیان یا حتی لحن گفتار او مشخص شود. هچنین می تواند از طریق زبان بدن و یا نشانه های غیر کلامی (مانند تلاش برای بزرگتر به نظر رسیدن از لحاظ فیزیکی و جسمی، خیره شدن، اخم کردن، مشت کردن دست ها) آشکار شود.
برخی از افراد در بروز ندادن خشم خود خوب عمل می کنند، یا اصطلاحاً خشم خود را درون خود می ریزند که ممکن است مشاهده نشانه های فیزیکی آن دشوار باشد.
دور از ذهن است که یک خشم واقعی رخ بدهد و قبل از آن، هیچ علامت هشداردهنده ای رخ ندهد.
چه چیزهایی مردم را عصبانی می کند؟
در وهله اول، خشم راهی برای کمک به محافظت از سرزمین یا اعضای خانواده، محافظت از امتیازات جفت گیری، محافظت در برابر از دست دادن غذا یا سایر دارایی ها، یا به عنوان پاسخی برای سایر تهدیدات مورد استفاده قرار می گیرد.
دلایل دیگر بروز خشم می تواند بسیار متنوع باشد: این دلایل گاهی اوقات منطقی و گاهی اوقات نیز غیر منطقی می تواند باشد. خشم غیرمنطقی به این معنا است که شما در مدیریت خشم یا حتی پذیرفتن عصبانیت خود مشکل دارید.
چه مواردی خشم را افراد را تحریک می کند؟
- اندوه یا غم از دست دادن یکی از اعضای خانواده، دوستان یا یکی از عزیزانمان.
- بی ادبی دیگران، ضعف در مهارت ارتباط بین فردی و یا ضعف در خدمات.
- خستگی، زیرا افراد ممکن است طبع کوتاه تری داشته باشند و هنگام خستگی حساس تر شوند.
- گرسنگی.
- بی عدالتی. به عنوان مثال: خیانت، مورد آزار قرار گرفتن، تحقیر شدن یا خجالت کشیدن، یا در جریان بیماری یکی از عزیزان تان قرار گرفتن.
- نارضایتی جنسی.
- مشکلات پولی و استرس ناشی از بدهی.
- برخی از انواع استرس، انتظارات غیر واقعی و مواردی که خارج از کنترل ما هستند. مانند گیر افتادن در ترافیک.
- احساس شکست یا ناامیدی.
- عصبانی شدن در اثر مصرف یا هنگام ترک مواد مخدر یا الکل.
- ارتکاب جنایت علیه شما یا یکی از عزیزانتان. مانند: سرقت، خشونت، جرایم جنسی و همچنین موارد جزئی تر مانند روبرو شدن با یک رفتار نامناسب.
- رنج بردن از یک بیماری جسمی یا روحی، درد کشیدن یا زندگی با یک بیماری نیز می تواند منجر به خشم شود.
تشخیص خشم در خود یا دیگران
عموماً برای خشم وعصبانیت، علائم جسمی و روانی وجود دارد که با تشخیص این علائم، به احتمال زیاد می توانید آنها را کنترل کنید.
علامت های فیزیکی خشم چیست؟
- مالش مکرر صورت.
- مالش محکم دستان به یکدیگر یا مشت کردن دست ها.
- فشار دادن فک و دهان یا فشار دادن دندان ها به یکدیگر.
- تنفس سطحی یا تنگی نفس.
- افزایش ضربان قلب.
- عرق کردن کف دست ها.
- لرزش لب ها و دست ها.
- تکان خوردن و بی قراری در هنگام نشستن.
- قدم زدن
- بی ادب شدن و از دست دادن حس شوخ طبعی.
- صحبت کردن با صدای بلند.
- میل شدید به تنباکو، شکر، الکل، مواد مخدر، غذای راحت و …
علامت های خشم چیست؟
- تمایل به فرار کردن از آن موقعیت
- آزردگی.
- احساس ناراحتی یا افسردگی.
- احساس گناه یا کینه.
- اضطراب.
- میل به حمله به صورت کلامی یا فیزیکی.
آیا خشم می تواند شما را بیمار کند؟
وقتی عصبانی هستیم، بدن ما هورمون های آدرنالین و کورتیزول را ترشح می کند، همان هورمون هایی که هنگام مواجهه با استرس ترشح می شوند.
در نتیجه ترشحات این هورمون ها، ممکن است فشار خون، نبض، دمای بدن و میزان تنفس ما افزایش یابد که گاهی اوقات خطرناک است. این واکنش شیمیایی طبیعی به گونه ای طراحی شده است که باعث افزایش فوری انرژی و قدرت بشود و اغلب به آن “جنگ یا فرار” می گویند. این بدان معناست که بدن و ذهن، خود را برای نبرد یا فرار از خطر آماده می کنند.
با این حال، افرادی که اغلب عصبانی می شوند، نمی توانند خشم خود را به طورموثر مدیریت کنند و در نتیجه می توانند بیمار شوند، همانطور که استرس بدون حل شدن، ممکن است شما را بیمار کند، بدن ما نیز طوری طراحی شده است که نمی تواند سطح بالای آدرنالین و کورتیزول را در دوره های طولانی تحمل کند.
خشم، چه بیماری هایی را سبب می شود؟
- درد (معمولاً درد در ناحیه کمر و سر).
- فشار خون بالا، که در موارد شدید، منجر به مشکلات جدی مانند سکته مغزی یا ایست قلبی می شود.
- مشکلات خواب.
- مشکلات گوارشی.
- اختلالات پوستی.
- کاهش آستانه درد.
- اختلال در سیستم ایمنی بدن.
خشم همچنین می تواند منجر به مشکلات روانی نیز شود:
- افسردگی.
- کاهش اعتماد به نفس.
- اختلال در اشتها و علاقه مندی به غذا.
- اعتیاد به الکل.
- سوء مصرف در مواد.
- خود زنی.
بنابراین واضح است که عصبانیت می تواند برای سلامتی مضر باشد. اگر مشکل شما “خشم” است، پس باید مدیریت شود.